De tijd vliegt

Hallo allemaal!
Het wordt wel weer even tijd voor een nieuwe blog. De tijd vlieg voorbij, ik ga ondertussen alweer 3.5 week naar school. We hebben het niet zo heel druk, gemiddeld 3 uur les per week. Ook heb ik nog een module extra gedaan, aangezien ik een van mijn toetsen niet gehaald heb. Het gaat allemaal goed op school, met onze projecten gaat het ook goed. De sewing mevrouw doet het goed, ze probeert haar financiën goed bij te houden, we hebben voor aan logo ontworpen, haar business plan is zo goed als af en we zijn nu bezig met de marketing van haar bedrijf. Ook bij de daycare gaat het redelijk. Daar zijn we ook bezig met haar financiën, en we spelen met de kinderen. Liesa en Dieuwke waren gister ook gezellig mee naar de daycare om met de kinderen te spelen. Die kinderen zijn namelijk ook al heel erg blij als ze even aandacht krijgen.

Verder hebben we het gewoon heel gezellig in ons nieuwe huisje in Settlers. We lachen heel veel, kijken ook veel films en hebben zo nu en dan ook nog wel een goed gesprek. Verder bezoeken wij regelmatig te plaatselijke kroeg, Ferry’s en de ‘club’ snorts.

Afgelopen vrijdag hadden we toch besloten om ons plaatje Port Alfred toch maar weer eens te verlaten. We (Che, Henrike, Eileen en ik) hadden besloten om een auto te huren en East London eens te gaan bekijken. Wij met volle moed heen, op de planning stond shoppen, knuffelen met welpjes en een bezoekje aan de chocoladefabriek van Nestle. Helaas ging het zoals altijd, niet geheel soepel. Na een heerlijke lunch hadden we besloten om naar de chocoladefabriek te gaan. Eileen wilde daar graag heen, en wij hadden allemaal een beetje het beeld van Sjaakie in de chocoladefabriek in ons hoofd. Eenmaal aangekomen bij de chocolade fabriek, wat midden in een township lag, liepen wij vol goede moed naar binnen. Wij probeerden ons netjes aan te melden voor een rondleiding, waarop wij als antwoord kregen: ‘Staff only’. Naja oke, mogen we dan wel in de shop wat chocolade kopen: ‘No, staff only’. Kortom, We waren niet welkom. Lichtelijk teleurgesteld gingen wij door naar het lion park. Daar kunnen wij met welpjes knuffelen. Toen we eindelijk het park hadden gevonden, en ook de receptie nog werden we hartelijk ontvangen door de receptioniste; ’50 rand’. Oke leuk maar wat krijgen we voor die 50 rand? Wij zeiden dat we graag met de welpjes wilde knuffelen. ‘No they are to big’. Nu waren we helemaal teleurgesteld, maar besloten om niet het park in te gaan. Toen we net weer in de auto zaten, kwam een vrouw naar ons toegelopen. Dat we toch wel met de welpjes konden knuffelen, ze zijn blijkbaar gekrompen oid. Eindelijke toch nog even met de welpjes geknuffeld. De rest van het park was net een kinderboerderij, alleen met cheeta’s, leeuwen, mini krokodillen en een tijger. Viel weer een beetje tegen. Dus gingen wij maar weer naar de shopping mal, om daar dan maar goed te slagen. Na een aantal winkels, hadden we besloten om naar de film te gaan. Pitch perfect 2. Echt een aanrader, een super leuke film! Daarna nog even een hapje gegeten, en het was tijd om terug te rijden naar Port Alfred. Wij werden voor gek verklaard dat we als 4 meiden nog in het donker dat hele stuk naar huis gingen rijden. En we kregen als tip mee; deuren op slot en voor niks of niemand stoppen.
Vanmorgen heb ik geholpen bij het project van Eileen. Ze heeft een mevrouw die graag een dagverblijf wilt opstarten voor gehandicapten in haar garage. Alleen de garage stond helemaal vol met spullen. Wij hebben dus de hele garage leeggehaald, en de spullen naar een andere plek gebracht. Daarna hebben we ook nog de eerste laag van de betonnen vloer eraf gehaald, aangezien dat egaal was, en dat niet geheel handig is als je mensen in een rolstoel hebt.
Aankomende vrijdag ga ik waarschijnlijk ook nog helpen bij het project van Cheryl. We gaan de speeltoestellen van de kinderen opknappen en opnieuw schilderen. Zo doen we toch nog wat in Afrika.

Na die zware 4 weken school hebben wij (Che, Henrike, Milene en ik) besloten om er nog eventjes een weekje tussenuit te gaan. Dit keer gaan de andere kant van het land verkennen; Lesotho, Drakensberg en Coffee bay staan op de planning. We gaan er dus een weekje tussenuit, zodat we nog meer van dit prachtige land kunnen zien. Dit jaar vier ik mijn verjaardag dus in Drakensberg, vond ik wel weer eens leuk na Obdam, Lunteren en Leeuwarden. Beetje variatie.

Nog maar 39 dagen en dan zit mijn schooltijd in Zuid-Afrika er alweer op. Dan komen gelukkig mijn lieve vriend, ouders en zusje nog hierheen om nog 20 dagen te genieten hier. Maar ik ga nu eerst nog heel erg genieten met alle lieve mensen hier.

Tot snelll!!